Cecilia sit die leë koffiebeker langs sy drie voorgangers neer en herlees vinnig die aanvaardingsbrief vir Bets Smith se manuskrip wat sy pas klaar gekeur het. Nadat sy op die stuurknoppie onderaan geklik het, maak sy seker die e-pos is versend. Daarna staar sy na die rekenaarskerm. Dis twee vyf en vyftig, beskuldig die tydlesing. Etenstyd het gekom en gegaan, maar die blote gedagte aan kos laat haar gril.
Elke keer as sy ‘n oproep beantwoord, vir haar koffie gaan maak of selfs net opkyk van haar werk, verskyn Stefan se beeld voor haar oë. Noudat hierdie manuskrip afhandel is en haar konsentrasie verslap, gaan die flippen man verskyn en verseg om te verdwyn.
“Kon die bleddie man nie maar ‘n boggel en ‘n boep ontwikkel het nie? Vir wat is hy nog aansienliker as toe ek geglo het daar loop geen sexier man op twee bene rond nie?”
Alta Cloete 
Ek lees nie romanzas nie! Hoekom krul my tone dan nou van lekkerte?
Stoute tone! 🙂