Familie – bloed is inderdaad dikker as water

Almal wat my ken, weet ek is die laatlam van ʼn groot familie.

Die woord laatlam impliseer iets van jeug, jonk wees, selfs onvolwasse wees.

En nou is die laatlam se kop ook al spierwit grys.

Dit spreek vanself dat die oueres se koppies lankal spierwit grys is.

En helaas, dat hulle begin wegval.

Myne het die manier om dit ook heel onverwags te doen.

Maar ek het in elk geval al lankal geleer die dood verras (=skok) ʼn mens áltyd, op watter manier hy ook al kom.

As ʼn mens logies daaroor dink, gaan ek seker op die ou end alleen agterbly.

Ek sien in my geestesoog die foto wat my arme ander

Ode aan ‘n ma

Jy was die most soft spoken mens wat ek ooit geken het. Of ooit sal ken. Ek het jou nie EEN keer in die 49 jaar wat ons gedeel het, op iemand hoor skree nie. Nie eens éffentjies nie. Regtig, ek bedoel dit letterlik. Wat my verdoem tot wroeging elke keer as ek selfs net effens hard met iemand praat. (Aan nie drie manne in my lewe – Ja, dis werklik so, glo dit of nie!)

Jy was ‘n briljante ouma. Jy was briljant met klein kindertjies. Ek sukkel om ‘n foto van jou te kry waar jy

As ek maar net geweet het …

Ek loop vanaand hierdie stukkie raak op soek na iets anders. Meer as vyf jaar gelede – en soms voel dit nog netso rou.

As ek maar net geweet het …
Dan het ek minder gepraat en meer geluister
Minder gedoen en meer gesit
Bosse en bosse blomme gekoop
Nooit ongeduldig of haastig geraak nie
Liewer kitskos gaan koop en meer uitgevra
Al die susters en die broer gebel sodat sy kon groet
Vir haar gesê hoe ongelooflik lief ek vir haar is
Vir haar gesê hoe jammer ek is oor elke opstandige uitbarsting oor baie jare heen
Vir haar gesê hoe dankbaar ek is vir al die duisende klein liefdesdade van haar af
Vir haar gesê wat ‘n lieflike, lieflike oumens sy geword het
Die sagte ou gesig gestreel terwyl sy nog van my bewus was
Die vuil huis gelos en vir haar voorgelees van die boeke wat ek spesiaal gaan uitneem het
Beter gesoek tot ek musiek gekry het waarvan sy hou
Selfs nóg foto’s geneem
Vir haar die manuskrip van my boek gelees
En nog baie ander dinge

Maar ek het nie geweet nie …
En te min geluister
Tyd gemors met huiswerk en organisasie
Elke keer die blomme vergeet of my hande was te vol of my geld te min
Daardie een dag ongeduldig geraak
En nog baie ander dinge

EK IS VERSKRIKLIK JAMMER, MA!!
Dis niks, my kind.

Maar ek het wel …
Soms gesit en wel geluister
Nie onnodige goed aangepak nie
‘n Sonneblom uit my tuin gebring
Die meeste van die tyd my ongeduld beteuel

Ek het regtig my bes gedoen, Ma.
En hierdie keer was my beste goed genoeg.

As ek dit maar net kon glo.